donus

basladigim yere cok yakinim artik. ilk geldigimde burasi nasil o hale gelmis, agaclar nasil o kadar kurumus, hava nasil da sogumus.. hepsinin degisme surecine bir bir tanik oluyorum.

bugun arabayla giderken dikiz aynasindan baktim. agaclardan dusen sarimsi turuncu yapraklar beni kovaladi ucusup. yine herkeste bi kosusturmaca basladi, sanki mevsimi gelmis gibi. birileri bi yerlere yetismeye calisiyo. ben de istiyorum bi yerlere yetismek. zaman gecmesin istiyodum.. aslinda gecmesin istiyodum diil. memnundum halimden. ama simdi hizla akip gitsin istiyorum bikac ay icin. sonra dursa da olur yine..

neyse, konudan sapmayalim.

basladigim yere cok yakinim. ve bu benim garip bi sekilde hosuma gidiyo.