harika avci

enistem, ben kucukken, ilk kelimelerinin "harika avci" oldugunu soylemisti bi kere. inanmistim.

sensin saf.

my fish is moving!

where is my fish?

damn, my fish is not moving!

i love my fish.

hey, your fish looks beautiful.

oh, my fish is moving!

**

yolda bu cumleleri soyleyen insanlarin taklidini yaparken, insanlarin garip bakislarina maruz kaldim.

ama tahmin ettigin gibi bunlar bi derste insanlarin kurduklari cumleler. flash kullanarak cizdigimiz baliklari yuzdurmeye calistik. yuzdu benimki. aferin bana.

film

gecen gece metro istasyonundan eve dogru yurudugum yolda kapkac sahnesi cekiyolardi. busuru polis arabasi, cigliklar, kosusturmacalar.. korkunctu. korktum.

saka saka. gercekti. gercekten korktum.

she explores, she colors

SHE EXPLORES SHE COLORS / stop-motion video from Pelin Un on Vimeo.

asian

dugum

bugun arkadaslarimla vedalastim, sagolsunlar aglatmadilar. gozlerim doldu ama, yalan soylemiyim.. bogazima bisi takildi bi de..

insanin arkadaslarinin, ayni ugraslari biraktiktan sonra giderek kendi alanlarinda yogunlasmalariyla birlikte her gecen gun sana biraz daha az vakit ayirmalari uzucu.. ama geriye kalan 3-5 tanesinin ne olursa olsun yaninda olmalari guven verici.. 

bakalim bi daha ne zaman gorebilicem.. 

pazar sabaha karsi ucuyorum. hala gitmek istemiyo bi yanim..

kolay

"suan seni ne mutlu eder?" diye sordu. ilk aklima gelen seyi soyledim; "cikolata!"

hemen cebinden bi cikolata cikarip vermisti. cok mutlu olmustum.

simdi sorsan o kadar kolay diil sanki..

gec

before sunrise ne guzel filmmis, neden soylemiyosun kenny? dogru, sen soyledin de ben izlemedim..

viyana'ya gitmeden once izleseydim daha bi farkli olurmus orasi benim icin, evet.

simdi sirada before sunset var. ama korkuyorum izlemeye. kotu bisi olursa o filmde diye. boyle bi umut var sonunda, nasil biticeeni kurdum ben zaten kafamda. mutlu. 

hep oyle yapiyorum zaten. mutlu bitiyo her sey kafamda.. gulumsesene.

bulanti

insanin korktugu seyler basina geldiginde midesinin bulanmasi garip diil mi? butun o yediklerini kusmak ister gibi..

oyle..

ilk defa amerika'ya donmek istemiyorum.

gecici biliyorum..

ben

boole turk filmlerinde falan olurdu ya.. birinin cocugu kaybolurdu, sonra annesi derdi; iste bilmemneresinde soole bi ben var, benimkinin aynisi, bak.. hakkaten de cocukla annesinin ayni yerinde ayni sekilde bi ben olurdu..

iste bu yuzden bi ara kendimi uvey evlat sanmisligim var.

turk filmlerinin cocuk psikolojisine etkisi boole bisi. evet.