nonno

bacagima sariliyo; "anne gel. anne oyna." kahvalti ediyorum, karnim ac. mizmizlik. iki dakika oynayip kahvaltiya devam. "anne nonno?" kulahta dondurma bu aralar revacta. sirf karnimi doyurabilmek icin sabahin 9bucugunda cocuguma dondurma verdim diye kendimi kotu bi anne gibi hissediyorum. nonno yerini buluyor, kulaha ulasana kadar. kulah sevmiyoruz cunku. oe! geri iade. kendimi sabahin korunde kahvalti masasinda salyali dondurma yerken buluyorum. hayat guzel. gercekten!