Maia

yazardim. metroda, iste, okulda... dersi dinlemez, hocayi takmaz, minik defterimi doldururdum. inecegim istasyonu kacirir, cevredekileri anlatirdim. aklima bisi gelince hemen yoktan kagit var eder yine de yazardim. aklima ne geliyosa, ne goruyosam..

simdi cok uzun zaman oldu yazali. kalemi elime aldigim zamanlarda alisveris listesinden baska bisi cikmiyo ortaya.

yazmaya zamanim yok bu aralar. cunku minik, sevimli bi yaratikla geciyo butun vaktim. kocaman masmavi gozleri var, bi gorsen. dudaklari, burnu bu kadar mi bicimli olur bi insanin.. gunden gune guzellesiyo bi de utanmadan. nasil sevicegimi sasiriyorum. her gun yeni bi yonunu kesfediyorum, bu kadar kucuk bi kizin nasil bi kisiligi olabiliyo, sasip kaliyorum. konusuyo, sarkilar soyluyo bana. yemiyorum da yaninda yatiyorum.

yazmaya vaktim olmuyo bu aralar ama uzulmuyorum ben. cunku yasiyorum.