kandirik..

kendimi sevmedigim zamanlarda sevmis gibi yapip kendimi mutlu etmektense, seni sevmis gibi yapip seni mutlu ederim, daha iyi...

benseno

vapurdan inerken bi elimden sen tuttun, bi elimden o. saclarin ne guzeldi kahve kahve.. dalgalaniyodu boole once vapura sonra iskeleye vuran ruzgarla. tam atlicam merdivenden, iskeleye dogru yani.. cocukluk iste. neyse.. tam atlicam, ellerim kaymaya basladi. iki elim birden.. ne sen tutabildin elimden, ne de o. aradan denize dustum. allahtan hava cok sicakti. baliklar bile terlemis. deniz kotu kokuyodu. kirmizi pantolonum islandi diye uzuldum en cok galiba. ayakkabilarim cok da umrumda diildi. yalinayak olmayi severim her zaman. onceden ayaklarimin cirkin olduklarini dusunurdum ama begeniyorum simdi. bunu da boylelikle soylemis oldum, alakasi yok biliyorum.. cikardim attim ayakkabilari, sonra yillar sonra bi balikci bulmus onlari, balik tutarken oltasina takilmis. cok kotu kokuyomus. ayaklarim diil kotu kokan, terleyen baliklar derdim adami tanisaydim. ama annem yabancilarla konusma diye tembihledi cok siki.. elimi birakma da dedi ama biraktim bi kere. sonra kayboldum. carsidaydik. cok kalabalikti. aglamaya basladim. beni bulmasalardi acaba hayatim nasil olurdu simdi.. neyse.. denizde sey gordum dusunce.. bi tane bileklik. ustunde bisiler yaziyodu ama okumam yok benim, yazmam var. okuyamadim. kagit kalemim islak olmasa eminim o an yazabilirdim. simdi unuttum. lastikler attilar bana dogru. napiyosunuz yaa dedim. insan simit falan atar. karnimiz ac burda. kokmus balik mi yiyelim.. yuzme biliyodum iyi ki.. yuzdum yuzdum.. kiyiya ulasmak uzereydim. elini uzattin bana. benim ardimdan atlamaman kabahatti diye kustum sana. ona da kustum. hatta o hic bakmadi bile diye kustum ona. baska biri uzatti elini, cikardi beni denizden. saol apla dedim. cebimdeki islak bozukluklari verdim, neden bilmiyorum.. ah caniiim dedi. yirim de dedi galiba, onu tam duyamadim. ellerimden tuttunuz yine. sen ve o. yolumuza devam ettik. aksam yemegi icin balik yiyelim dediniz ama ben istemedim. ben size borek acarim dedim, guldunuz. neden guldunuz anlamadim..


gercek diil bu, ruya da diil. hayal olabilir ama. neden yaziyorum boyle seyleri bilmiyorum. gercekler hosuma gitmiyo diil, yanlis anlama. ama hayat yazdigim gibi olsaydi da guzel olurdu be. hadi itiraf et. oha.

ib(a)ret

gecen gun kalemimin ucu kirildi diye kufrettim. kalem tukenmezdi cunku. nasil olur da ucu kirilirdi.. di mi. baska kalem aldim. param yoktu pek. ondan cimrilik yaptim azcik.. ama kalemlerin yaninda bi de kagit satiyolardi.. gelmisken onlardan da aliyim dedim. mektup falan yazmak iyi oluyo arada.. arkadasimi hatirladim sonra.. ah ulan dedim. ne gunlerdi. hey gidi.. universitedeyken de yazardim ona. her biseyleri anlatirdim saf saf. sonra buyuduk mu nooldu, bisi oldu.. (evet, gec buyudum ben, universitede falan..) anlamadim ben de zaten. sonra ucalim uzak diyarlara, bi macera yasayalim seninle, gel bebek, dedim. burda buldum kendimi.. ah ah.. zor zanaat iste. yasam, savas.. savasma sevis falan.. boole.

dersen..

bazen bazi durumlarda aglayamiyorum ya ben.. iste onu guclulugume veriyo bazilari. ben bazen daha buyumemisim, bisiylerin farkinda diilim diye takmiyorum diye dusunuyorum.. ya da sadece gamsizim..

neyse.. annem gitti bugun. "biz iyiyiz, sakin merak etme." dedi. 4 ay boyunca da oyle demisti.. yalan soylemisti.. simdi ne zaman "biz iyiyiz" dese benim kafamda soru isaretleri dolasicak.. sirf bu yuzden "ne isim var buralarda!" diye dusundum bugun. eve gidip ailemle yasamak varken..

ama bu da gecicek, biliyorum...