cekil yolumdan

bu eve tasindigimdan beri kapinin bana tavri cok garip. geceleri eve geldigimde acilmiyo, anahtar donmuyo. iki saat parmak uclarimi acitana kadar cevirmeye calisiyorum. bazen o pes ediyo, donuyo. bazen de ben pes ediyorum, kapiyi caliyorum icerden sesler geliyosa. bu sefer bana anahtarimi geri vermiyo. barisicaamiz gunu sabirsizlikla bekliyorum.

dun gece yine ayni anlasmazliklar icindeyken ev arkadaslarimdan biri geldi acti kapiyi. cantami falan odama birakip mutfaga yanlarina gittim. naber dedim, iyi senden ben de iyiyim noolsun makarna yer misin? yok tokum, saol dedim. hadi ya, saol dedi imali imali.. alalaa naaptim ki simdi.. ben yemegin kaynagindan geliyorum biliyosun. dogru dedi.. cok yapmisim da.. o da benim gibi ayarini bilemiyomus makarnanin.. neyse, banyoda isiniz var mi? kafalarini salladilar, hemen hayir anlamina geldigini anladim.. cok zekiyim.

sonra ders calistim falan, sabah oldu. yine ders calistim. 10a dogru, diger bi ev arkadasim giderken kapiyla kavga etti. onlar da anlasamiyomus.. sadece bende bi gariplik olmadigini biliyodum zaten.