bune? ondokuzocak

bak ben nerdeyim. nerdeydim biliyo musun? cok uzaklarda. ama bak simdi nerdeyim. olmaz deme. oluyo. hayaller bazen suya dusuyo, bazen dibine kadar geliyo, goremiyosun, bazen de gercek oluyo. inanmasan da.. valla. bak iste nerdeyim. anneni ozlemiyo musun hic diye sorma. o konulara girmeyelim nolursun..

herkes imreniyomus bana. gozlerim doluyo bunlari duydukca. hani cocukken sacma olsa da Ataturk oldu diye kirilan o cocuk kalbi var ya..  ne safmisiz.. tuylerimiz diken diken olurdu hemencecik.. neden oldugunu bilmesek de.. iste onun gibi.. aglamiyorum ama. sadece seviniyorum. ici buruk bi sevinc. daha iyi yerde olabilirdim diye bi sevinc.. ama daha iyi yerde olucam diyen o umut kesiyo, durduruyo yaslari. saol canim benim diyorum sadece. sen benden daha mutlu ol.. icim isiniyo. geri donesim geliyo bi yerlere, zamanlara, insanlara... ama "yapicaksin" diyorum. orda duran duruyo iste.. gidenleri de engellemiyosun ya. oole..
ben neden benim bi seyime sevinmiyorum. ama yine de nasil boole mutlu olabiliyorum. her seyi bi kenara atip yasiyo insan iste. ne ayriliklar, ne kirikliklar, ne kavgalar.. bak hepsi unutuluyo.. kaldi mi simdi bisi? dusununce gozlerini dolduran bi ani var mi? yok. kalmiyo... dedim sana.