aptal.

postaneye gittim bugun. girer girmez elimdekileri koyabilecegim bi kutu aradim gozumle. allahtan kutu satiyolardi.. postanede calisan kadin da biriyle dertlesiyodu. ben kutularin boylarina bakmaya basladim. o sirada kadin sordu:

-ne gonderceksin?
+bunu, dedim elimdeki kutuyu gosterip.
-tamam gel onu bu kutuya koyalim.
+peki.

aldi, yerlestirdi.. yardim ettim biraz.

-tamam simdi de bu kagida adresini falan yaz..

yazdim. kadina gosterdim, tamam di mi? dedim gozlerimle.

-inanmiyorum! ulkeden cikacagini soylemedin bu kutunun... ... inanmiyorum ya, bak hangi kutuya koydum bunu... dedi baska bi calisan kadina. off'luyodu habire.

+uzgunum, dedim. sormadin ama... hic sallamadi. uzgunum dedim bi daha. yine bakmadi. aptal diilim ben tamam mi! dedim.

baska bi kadin geldi.

*tamam o zaman onu bu kutuya koyalim ama parasini odemek zorundasin, dedi sakince.
+tamam, dedim. sorun diil.

kadin ugrasti, kutuya sigdirdi elindekileri.

*o zaman su kagidi doldurcaksin, dedi.
+tamam, dedim.

tarih atmam gerekiyodu. takvim aradim gozlerimle. tam da her seyi yanlis kutuya koyan kadinin dibindeydi. baktim..

-kutunun icindekileri de yazman lazim kagida, dedi.
+biliyorum, tarihe bakiyorum ben zaten, dedim.

cevirdi kafasini.

+peki ne kadar tuttugunu da yazicak miyim?
-evet dedi bak bu kutuya yazicaksin onu.

biliyorum oraya yazicaami. okumam yazmam var tamam mi! sadece soruyorum.
diger kadin da bana hala yardim etmeye calisiyodu.

*bant da almak zorundasin ama.. dedi.
+tamam, dedim. o da sorun diildi. gonderiyim yeter artik!

cantamdan cuzdanimi cikarirken ellerim titremeye basladi. aptal kadin, aptal olan sensin!

sonunda gondermeyi basardim.

*baska bisi var miydi?
-yok.
*tamam, hepsi bu kadar.
-tamam.
*iyi gunler.
-...

ama kendimi ordan cikana kadar tutmayi basardim. sonrasinda... yagmur yagiyodu zaten, koyverdim gitti.